Bu çalışmanın amacı ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin geri dönüşüm ve çevre ile ilgili tutumlarının, öğrencilerin bazı demografik özelliklerine göre değişimini incelemektir. Bu değişkenler cinsiyet, aile gelir düzeyi, anne ve baba öğrenim durumu, anne ve baba mesleği, ailedeki birey sayısı, evin ısıtma sistemi, yaşadığı konutun özelliği ve yaşam yeridir. Çalışmada tarama yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS istatistik yazılımı ile analiz edilmiştir. Çalışmada öğrenci ve aile bilgilerinin yer aldığı demografik bilgiler ile Avan ve arkadaşları tarafından geliştirilen çevre tutum ölçeği kullanılmıştır. Çalışma grubunu 2018-2019 eğitim öğretim yılında, Denizli merkez mahallelerinde bulunan üç farklı okulda öğrenim görmekte olan 160 7. sınıf ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Çalışma sonucunda yaşanılan konutun özelliği dışındaki demografik özelliklerin öğrencilerin geri dönüşüm ve çevre tutumlarında anlamlı bir fark oluşturmadığı, ancak yaşadığı konutun özelliği değişkeninin bilgi ve duygu düzeyinde anlamlı bir fark oluşturmaz iken davranış düzeyinde ise müstakil ev lehine anlamlı farklılık ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra şehir merkezinden uzak, doğayla bütünlenmiş mahallede yaşayan öğrencilerin geri dönüşüm ve çevre tutumlarının daha olumlu olduğu tespit edilmiştir.
